Forum zakonu Novus Ordo

El mariachi spojrzał na zimno na Garth’a, odłożył gitarę, sięgnął po swój długi, zakrzywiony, tybetański nóż i schował go do pochwy przy pasie. – To, że zarabiam na życie jako gitarzysta nie upoważnia cie mój drogi przyjacielu do obrażania mnie w ten sposób. – Jakbyś dobrze grał, to nikt by cię nie obrażał Mojżeszku – odparł wykidajło i zaraz dodał – Choć na zewnątrz. Jakaś awantura jest. Może być fajnie – rzekł z uśmiechem na ustach. – Tak, fantastycznie. Dawno nie dałem nikomu w mordę – odpowiedział ironicznie grajek. – Podeszli do drzwi i wyszli na zewnątrz.

Mojżesz i Garth przyglądali się rozgrywanej scenie z nie ukrywany zainteresowaniem. – Dobra jest, silna i zwinna. – Rzekłbym raczej, że za nadto porywcza. – Przesadzasz, widać, że ma talent. – Roześmiał się wykidajło. – Ludzie!! Zróbcie coś!! Ona go zabiję!! – Zaczęła krzyczeć z tłumu jakaś mieszczanka. – Mojżesz, ona ma rację, zajdę ją od tyłu i ... – Po co – mruknął Mojżesz i rzucił sztyletem. Broń przecięła powietrze ze świstem, jej rękoiść trafiła kobietę w potylicę a precyzyjnie mówiąc w spojenie kręgosłupa z czaszką. Dziewczyna zatoczyła się i padła bez życia na ziemię. Garth w tym czasie jednym ciosem położył jęczącego osiłka na ziemie. – Zabierzcie to ścierwo z moich oczu. Bo zaraz sam go zabiję – Ryknął do kolegów osiłka i podszedł do nieprzytomnej kobiety. Podniósł ją z ziemi, przerzucił przez ramie niczym worek ziemniaków po czym skierował swe kroki do gospody. Nie zdążył przekroczyć progu bo w drzwiach stanął Joker. – Nie wybaczę wam, że mnie nie zawołaliście. Taka rozróba, a ja ją przegapiłem– Przesuń się Jok, nie chce żeby umarła mi na rękach. – Blady wojownik złapał dziewczyne z włosy i podniósł jej głowę do góry. Spojrzał w jej zamknięte  oczy – Całkiem ładna – powiedział po chwili – Co jej się stało? – Mojżesz ja tak załatwił. – Poważnie? – Zdziwił się Joker, ale po chwili dodał – Widocznie miał powód. – Puścisz mnie wreszcie? – Tak, tak, jasne. Przechodź. – Obudzi się z bólem głowy, ale nic jej nie będzie. – Wtrącił się  el mariachi. Westchnąl i rzekł jeszcze –  Pójdę po naszego mistyka. Rathma zawsze działał kojąco na umysł. – Myślisz, że zakręcony mistyk chaosu jej pomoże? – A bo ja wiem? On sama wygląda na jeden wielki chaos. Może się dogadają – roześmiał się Mojżesz, a po chwili do śmiechu dołączyli jego dwaj towarzysze

Ja tez znam kilka metod na pobudzenie ciała... - rzekł Joker uśmiechajac sie dwuznacznie. Choć raz moglbyś byc poważny... Nad jej grobem tez bedziesz dowcipkował? -rzucił Rathma. Pewnie będę... taka moja natura -znow usmiech ukazal sie na twarzy Jokera; odpraw swoje czary, przywróć Jej świadomość to sie dowiemy o co tak zaciekle walczyła... A Wy moi przyjaciele krzyczcie jak jest jakaś draka, z nudów usypiam, refleks mi sie pogarsza... Masz to jak w banku, nie chcieliśmy pochować walczacych, tylko dowiedziec sie cokolwiek... Rzeź innym razem Jokuś... - odrzekł Mojżesz usmiechajac sie pod nosem

Kilka długich sekund minęło zanim kobieta przypomniała sobie co wydarzyło się przed gospodą,w tym samym momencie zaskoczenie i ciekawość w jej oczach zastąpił gniew.Zerwała się na równe nogi, i rzekła, z niepokojem dotykając pochwy, w której nie czekał na nią miecz, jak się spodziewała: - Kim jesteście, i co zrobiliście z moją bronią? - w jej głosie pobrzmiewała narastająca irytacja. - Wybacz Pani,ale to podziękowanie nie należało do najpiękniejszych - odrzekł Garth na poły żartobliwie, na poły ironicznie. - Garth, chyba nie chcesz skończyć z uszkodzonymi jądrami, niczym ogr przed gospodą - zaśmiał się Joker. Jego śmiech na dobre rozgniewał Lilith, która nieprzywykła czekać w nieskończoność na odpowiedź w ważnych dla niej kwestiach, dała ponieść się emocjom i błyskawicznie przyciągnęła do siebie najbliżej stojącego meżczyznę, okazał się nim długowłosy grajek, w mgnieniu oka obróciła go plecami ku sobie, łamiąc mu palec u ręki, co dające się słyszeć w ciszy chrupnięcie niezaprzeczalnie potwierdziło. Jak się później okazało wybrała nie tego przeciwnika co trzeba, Mojżesz podciął kobiecie nogi, chwycił mocno za szyję, po czym przyparł ją twarzą do stołu, z siłą wykręcając ręce. - Co prawda wyznaję zasadę, iż kobietom nie godzi się czynić krzywdy, ale nikt nie będzie szantażował rycerzy Novus Ordo,nawet Ty młoda damo - przemówił głosem niewiarygodnie spokojnym i zupełnie nieadekwatnym do sytuacji. - A teraz powiesz nam co tu robisz, i czym zawinił Ci ten śmierdzący tłuścioch, którego zaatakowałaś - ozwał się znów el mariachi. - Był prawą ręką rzeźnika, który wymordował moją rodzinę i doszczętnie spalił rodzinną wioskę. Rozpoznał mnie, tam, na zewnątrz, i to on zaatakował mnie - powiedziała. - Ciekawe, kim był ów rzeźnik? - zapytał grajek. - Nie znam jego imienia, niewysoki, szczupły błazen, należy do jednego z najsławniejszych zakonów rycerskich, skoro należycie do Novus Ordo, powinniście go znać, to zakon, z którym najbardziej zaciekle walczycie. - W porządku Mojżesz, puść ją, dopóki mamy ją na oku, a jej broń w bezpiecznym miejscu nie powinna sprawiać kłopotu - odezwał się Garth. Rathma przez cały ten czas w milczeniu obserwował zachowanie kobiety i swych współtowarzyszy, wszelkie wnioski rozważając po cichu. Mojżesz uwolnił kobietę z uścisku, rzucając jej głębokie spojrzenie, w jej oczach oprócz gniewu i wyraźnie ku niemu skierowanej wściekłości, ujrzał dziwną fascynację.

Ostatnio edytowany przez Lilith (2010-02-23 02:07:19)

Kto dał Wam pozwolenie,by decydować o moim losie,ha? - żachnęła się Lilith,która nagle pojawiła się w drzwiach pomieszczenia. Wszyscy obecni w nim członkowie zakonu skupili na niej swój wzrok. Garth zaśmiał się cicho i powiedział - Nasze relacje nie mogą się opierać na Twojej pogardzie wobec nas,chciałbym,żebyś dobrze poznała wszystkich rycerzy zakonu,nie uprzedzając się z góry - uśmiechnął się. Na te słowa kobieta nieco złagodniała - Dobrze,możemy porozmawiać,wychylić razem parę piw,ale nie sądzę,żeby coś to zmieniło. Wiem,że nie życzycie mi źle,ale prowadzę raczej samotny tryb życia,nie lubię się do nikogo przywiązywać. Poza tym,ja nie pasuję do Was,a Wy nie pasujecie do mnie. W izbie zapadła cisza,rycerze przejeżdżali wzrokiem najpierw po swoich twarzach,potem po drewnianych belkach budujących obraz wnętrza. Mimo początkowej nieufności kobiety do członków Novus Ordo,nawiązała się między nimi nić sympatii,choć Lilith była przyzwyczajona do samotnego,wędrownego trybu życia,gdzieś w głębi serca rozważała przystanie do zakonu. Na ostateczną decyzję miała zaledwie najbliższą noc,którą miała spędzić w tej samej co oni gospodzie,już nazajutrz winna była ruszać w drogę. - Przepraszam za palec - dodała łagodnie,w stronę długowłosego rycerza,zbierając się powoli ku wyjściu,leciutko i niewinnie podniosła kąciki ust na kształt uśmiechu.